توضیحات

این پرسشنامه را سولومون و راث بلوم در سال (۱۹۸۴) ساخته و آن را مقیاس اهمال‌کاری تحصیلی نام نهادند، این مقیاس را دهقانی (۱۳۸۷) برای اولین بار در ایران به‌کاربرده است. این مقیاس دارای ۲۷ گویه می­باشد که ۳ مؤلفه را مورد بررسی قرار می­دهد: مؤلفه اول، آماده شدن برای امتحانات؛ شامل ۸ سؤال می‏باشد. مؤلفه دوم، آماده شدن برای تکالیف می­باشد و شامل ۱۱ گویه می­باشد و مؤلفه سوم، آماده شدن برای مقاله­ های پایان‌ترم می­باشد که شامل ۸ گویه می­باشد. نحوه پاسخدهی به گویه­ها به این صورت است که پاسخ­دهندگان میزان موافقت خود را باهر گویه با انتخاب یکی از گزینه­های «هرگز»، «به­ ندرت»، «گهگاهی»، «اکثر اوقات»، و «همیشه» نشان می­دهند که به گزینه «هرگز» نمره ۱، «به­ ندرت» نمره ۲، «گهگاهی» نمره ۳، «اکثر اوقات» نمره ۴، «همیشه» نمره ۵، تعلق می­گیرد.