توضیحات

چكيده:

  روش كدهاي خروجي تصحيح خطا (ECOC) يكي از الگوريتم هاي محبوب در تركيب طبقه بندهاست. اين روش براي حل يك مساله چند كلاسه پيچيده آنرا به تعدادي مساله دو كلاسه ساده تجزيه كرده و پس از حل مسائل دوكلاسه توسط طبقه بندهاي پايه با ساختار ساده تر، با استفاده از روشهاي بازسازي، جواب مساله اصلي چند كلاسه را بدست مي آورد. روشهاي رايج بدون توجه به تفاوت هاي مسائل دودويي ايجاد شده يا طبقه بندهاي پايه آنها، از معيار “كمترين فاصله” براي طبقه بندي نمونه ها در مرحله بازسازي استفاده مي كنند. در اين مقاله براي رفع اين نقص و براي تاثير تفاوت طبقه بندهاي پايه، معيار “كمترين فاصله وزندار” در مرحله بازسازي پيشنهاد شده كه از الگوريتم ژنتيك براي يافتن وزنهاي بهينه استفاده شده است.  نتايج تجربي بر روي مساله Satimage ، كارايي روش پيشنهادي را در مقايسه با متدهاي رايج بازسازي الگوريتم ECOC  نشان مي دهد.      

هدف نهايي يك سيستم شناسايي الگو رسيدن به بالاترين نرخ طبقه بندي ممكن براي مساله مورد نظر است. از آنجايي كه هيچ الگوريتم طبقه بندي وجود ندارد كه به تنهايي به طور كامل براي تمام مسائل مناسب باشد، تركيب طبقه بندها به عنوان يك راه حل براي افزايش كارايي طبقه بندها پيشنهاد شده است. اثبات شده است كه تركيب طبقه بندهاي مستقل تر باعث افزايش نرخ بازشناسي مي شود. 

واژه هاي كليدي- تركيب طبقه بندها، الگوريتم ژنتيك، كدهاي خروجي تصحيح كننده خطا (ECOC)